لوله تراشه دبل لومن
کاربرد وسیله:
لوله تراشه دابل لومن یا به اختصار DLT نوعی از لوله تراشه است که در اعمال جراحی قلب و سینه یا شرایطی که باید فقط یکی از برونش‌ها تهویه را انجام دهد استفاده می‌شود.
مدل:
مشخصات ظاهری:
| اجزاء به تفکیک: | بالن/تیوب 2/کاف 2/سر اتصال 2 |
| شکل: | دهانی |
| سایز های کاتتر: | 32و35و37و39 |
مشخصات فنی:
| طول کاتتر: | |
| شكل سر كاتتر : | 1 چشم (مورفی) |
| جنس كاتتر : | PVC |
لوله تراشه دابل لومن
لوله تراشه دابل لومن یا به اختصار DLT نوعی از لوله تراشه است که در اعمال جراحی قلب و سینه یا شرایطی که باید فقط یکی از برونش ها تهویه را انجام دهد استفاده می شود.
لارنژیال ماسک
لوله لارنژیال
لوله تراشه
در چند مورد نیاز است که فقط یکی از برونش ها تهویه را انجام دهد. برای مثال در زمانی که قصد جدا کردن اتصال دو برونش از همدیگر برای جلوگیری از ورود خون یا عفونت و چرک از یک برونش به برونش دیگر وجود دارد از این وسیله استفاده می شود.
همچنین در شرایطی که لازم است فقط یکی از برونش ها تهویه انجام دهد مثلاً در اعمال جراحی که نیاز به دید کافی وجود دارد مانند جراحی آنوریسم آئورت یا جراحی برداشتن قسمتی از ریه معروف به لوبکتومی یا برداشتن کل برونش معروف به پنومونکتومی.
این وسیله از دو لوله تراشه با طول نابرابر که در کنار هم قرار گفته و به یکدیگر چسبیده اند تشکیل شده است. لوله کوتاه تر در نای بیمار قرار می گیرد و لوله بلندتر بسته به اینکه نیاز است کدام یک از برونش ها تهویه شود در نایژه راست یا چپ قرار می گیرد. اولین بار از این وسیله در برونکو اسپیرومتری و بعد از آن برای تهویه یک ریه در طول بیهوشی توسط (به انگلیسی: Carlens) در سال ۱۹۴۹ معرفی شد. پس از آن(به انگلیسی: White) و (به انگلیسی: Robertshaw) و افرادی دیگر تغییراتی در آن لوله ایجاد کردند.
لوله تراشه دابل لومن یا به اختصار DLT نوعی از لوله تراشه است که در اعمال جراحی قلب و سینه یا شرایطی که باید فقط یکی از برونش ها تهویه را انجام دهد استفاده می شود.
لارنژیال ماسک
لوله لارنژیال
لوله تراشه
در چند مورد نیاز است که فقط یکی از برونش ها تهویه را انجام دهد. برای مثال در زمانی که قصد جدا کردن اتصال دو برونش از همدیگر برای جلوگیری از ورود خون یا عفونت و چرک از یک برونش به برونش دیگر وجود دارد از این وسیله استفاده می شود.
همچنین در شرایطی که لازم است فقط یکی از برونش ها تهویه انجام دهد مثلاً در اعمال جراحی که نیاز به دید کافی وجود دارد مانند جراحی آنوریسم آئورت یا جراحی برداشتن قسمتی از ریه معروف به لوبکتومی یا برداشتن کل برونش معروف به پنومونکتومی.
این وسیله از دو لوله تراشه با طول نابرابر که در کنار هم قرار گفته و به یکدیگر چسبیده اند تشکیل شده است. لوله کوتاه تر در نای بیمار قرار می گیرد و لوله بلندتر بسته به اینکه نیاز است کدام یک از برونش ها تهویه شود در نایژه راست یا چپ قرار می گیرد. اولین بار از این وسیله در برونکو اسپیرومتری و بعد از آن برای تهویه یک ریه در طول بیهوشی توسط (به انگلیسی: Carlens) در سال ۱۹۴۹ معرفی شد. پس از آن(به انگلیسی: White) و (به انگلیسی: Robertshaw) و افرادی دیگر تغییراتی در آن لوله ایجاد کردند.
